Geçenlerde "doğru doktor çok önemli" diye yazmış, bebeğini tıbbi müdahale olmadan, doğal yollarla dünyaya getirmek isteyen gebelerin -hele de Türkiye gibi sezaryenin "trend" olduğu ülkelerde- kendilerini destekleyecek doktoru bulmalarının öneminden bahsetmiştim.

O yazımda da bahsettiğim gibi benim de kendim için doğru olan doktoru bulmam çok kolay olmamıştı. Doktorumun doğal doğuma nasıl yaklaştığını, tercihlerimde beni destekleyip desteklemeyeceğini anlamamda yardımcı olması için gerek okuduğum kitaplar, gerekse internette yaptığım araştırmalar yardımıyla belirlediğim bazı soruları doktoruma yöneltmiştim. (Aldığım cevaplar beni her ne kadar tatmin etmediyse de basiretim bağlandığından olsa gerek, benim için oldukça "yanlış" olan doktoru bir süre daha görmeye devam etmiştim ya, o ayrı mesele!)

Deniz geçen hafta ateşlendiğinde doktoru şehir dışında olunca başka bir çocuk doktoruna görünmemiz gerekti. Bu "Başka Çocuk Doktoru" Deniz'i muayene etmeden önce bana Deniz'in doğum tarihi, doğumdaki boyu, kilosu gibi rutin sorular sordu. Kaç haftalık doğduğunu sorduğunda cevapladım: 38 hafta 6 gün. Takip eden sorusu, sorudan çok onay istermiş gibi bir tonda "Sezaryen?" oldu. Yani "Sezaryen, değil mi?" şeklinde... Ben de bu varsayımdan ötürü sinir olmuş bir şekilde ve "Sen de mi Brutus?" benzeri bir hayal kırıklığı yaşayarak "Hayır, doğal!" dedim.

Çocuk doktorunun bile sezaryeni bu kadar kanıksadığı, sezaryenle doğumun yüzde 80′lere vardığı Türkiye'de doğal doğum yapmak isteyen annelerin işi gerçekten çok zor. Yine de her geçen gün, doğal doğum yapan/yapmak isteyen

 

Jale Dural'ın Hamileler Kulübü'ndeki gebelerle geçen haftaki buluşmamızda gebelerden biri doğum yapmayı planladığı hastaneyi gezerken görevlilerin şöyle bir yorumda bulunduğunu söyledi: "Normal doğumu tabii ki destekliyoruz, ama şunu da göz önünde bulundurmanız lazım ki ancak sınırlı sayıda doğum odamız var. Odaların tümünün (normal doğum yapan annelerle) dolu olması halinde sizi sezaryene almamız gerekebilir."

Pes!

Sezaryenle doğum oranının yüzde 80 olduğu Türkiye'de gebelerin hepsi aynı anda doğurmaya kalkacak; onların hepsi aynı hastaneye gidecek, hepsi vajinal doğum yapmak isteyecek ve odaların hepsi dolu olacak; böylece sonradan gelen gebelere yer kalmayacak.

"Nasıl yapar bu gebeciklerin aklına azıcık şüphe düşürürüz de onları sezaryene kaydırırız" planının sinsice dile getirilişi bu.

Olağanüstü durumlarda sezaryen olması gerekliliğine kimse bir şey demiyor. Çok şükür tıp ilerledi de gerekli olduğunda anne ve bebeğin sağlığı tehlikeye girmeden müdahale edilebiliyor.

Ama "doğum odası kalmaması" gibi boş bir mazeret yüzünden sezaryen gerekmesi, ne diyeyim, saçmanın da ötesi!

Geçtiğimiz Cumartesi günü Pilates Cadısı Jale Dural'ın Hamileler Kulübü'ndeki gebelerle buluştuk. Ben "Doğal doğumun güzelliği ve benim tecrübem konusunda konuşmaya her zaman hazırım!" diye ortaya dökülünce sevgili Jale de "Öyleyse gel de bizim gebelere anlat bakalım" dedi, ben de heyecanla gittim.

Ve "Türkiye'de doğal doğum konusunda önemli işler yapan insanların" ve bu insanların yol gösterdikleri gebelerin zorlu bir yolda olduklarını tekrar anladım.

Birçok gebe, doktorunun ona doğal doğum konusunda destek olması bir kenara, sezaryen ya da müdahaleli doğumu teşvik edebileceğini düşünüyor