Gebelik, bir bayanın tüm hormonal dengesinin gebelik boyunca yavaş yavaş farklılaştığı çok özel bir süreçtir. Doğumla birlikte bu hormonal yapı aniden değişmektedir. Emzirme döneminin hormonal yapısı ortaya çıkmaktadır. O nedenle doğum sonrasında duygudurum değişiklikleri görülebilmektedir.
Doğum yapan kadınların %50-70 kadarında "doğum sonrası hüzün" ya da "annelik hüznü" denilen bir durum görülmektedir. Bu tabloda annede kolayca ve sebepsiz yere ağlama, bebek sahibi olduğuna sevinememe, durgunluk, yalnızlık hissi şeklinde belirtiler vardır. Bu durum doğumdan sonraki ilk günlerde başlar ve genellikle en fazla bir ay sürer. Tümüyle normaldir. Bir hastalık olmayıp ilaç tedavisi gerektirmez. Annenin yakın desteğe ihtiyacı vardır. Özellikle eşinin desteği çok önemlidir.
Annelik hüznü eğer bir ayı aşar ise o zaman depresyona dönüştüğü söylenebilir.
Gebeliklerin % 5-20'sinde doğumdan sonra depresyon görülebilmektedir. Bu noktada annenin tedaviye ihtiyacı vardır. Tedavi edilmese dahi bir kısmında kendiliğinden iyileşme olabilmektedir. Ancak annenin kendisine ve bebeğine zarar verme riski olduğundan ihmâl edilmemesi gereken bir durumdur.
Yorum: gul
Tarih: 18 Haziran 2008, 8:59
merhabalar!ben 30 yasinda ve 9 aylik bir kizi olan anneyim 4 yil once annemi ve babami kaybettim. esimle evlendim.onu cok seviyorum ve birbirimzi severek evlendik.benim sorunum ozellikle annem oldukten sonra ofkeme hakim olamamak.kendimi kaybediyorum.dogum sonrasi bu daha da artti.hamileyken cok mutluydum hic bir sorunum olmadi..su an esimle en ufak bir tartismamiz faciaya donusuyor sayemde.bagiriyorum ,kendimi kaybbediyorum ,agliyorum, ve daha da onemlisi annemin yanina gitmek istiyorum.cogunlukla annemi ruyamda goruyorum.kendimi oldurmek istiyorum sadece o anlik.cok yalniz hissediyorum kendimi. amerikada yasiyoruz.esimle ve buraya geldikten sonra daha da kotu oldum.ortam degisikligi iyi gelir diye dusunuyordum simdi de eve tikilip kaldim.turkiyedeyken calisiyordum ve su an sadece bebegim var ve benim gibi bir annesi oldugu icin uzuluyorum .beni kizgin bir sekilde ve aglayarak gormesini istemiyorum artik.ne olur bana neyim oldugunu soyleyin.burada dr.a gittik ve bana pexeva diye bir ilac verdi.bana depresyon gecirdigimi soyledi ama ben de kisilik bozuklugumu var yoksa...normalde gayet iyiyim ama ayda 1 kez ozellikle adet zamanlari boyle oluyorum.lbebegimin etkilenmesini istemiyorum...ne yapmaliyim...ne olur ben bu kadar seyin ustesinden gelemeyecek kadar gucsuz hissediyorum kendimi.artik kendime ve gecmise acimak istemiyorum ama eskilerden de kopmayi basaramiyorum...ne olur yardim edin.lutfennnn...simdiden cok tesekkurler
Yorum: alper
Tarih: 22 Haziran 2008, 17:26
Saygıdeğer okuyucumuz meral,
Gecikme için özür diliyorum. Sizin durumunuzu burdan ayrıştırarak net bir değerlendirme yapmak oldukça zor. Ancak bazı olasılıkları tanımlamak mümkün gözüküyor. Anne ve babanızın ardından yas süreci uzayarak depresyona dönüşmüş olabilir. Ya da sizi yatkın kılıp doğum sonrası depresyona girmenizi sağlamış olabilir. Regl zamanlarında sıkıntılar ile seyreden "premenstrüel disforik sendrom" adında bir tablo da mevcut. Kişilik bozukluğu konusunda yorum yapamıyorum. Hekiminizin önerdiği ilaç bir antidepresandır. Uygun süre ve dozda kullanıldığında toparlanmanızı sağlayacaktır. Ancak emziriyor iseniz ilaç tedavilerinde temkinli olmak gerekir. İlaç dışı tedavi yöntemleri (EKT ve TMU) denenebilir. Acil şifalar diliyor saygılar sunuyorum. Dr. Alper Evrensel
